ကႀကိဳးစံုတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ဗီးနပ္စ္

နွင္းဝတ္ရံုၿမဴပုဝါနဲ႔ 

အစၨ်တၱကိုလႈပ္ခတ္ 

နကၡတ္ေတြ စံုလင္ေစခဲ႔သူ ။ 

ၿဖဴလြရွင္းေတာက္ စိတ္လြင္ၿပင္ထဲ 

သံေယာဇဥ္ႀကိဳး ယွက္ၿဖာထိုးရင္း 

သူ႔အၿပံဳးနဲ႔ ညွိခတ္ 

ကမၻာကို လင္းတတ္ေစခဲ႔သူ ။ 

နီရႊန္းေတာက္စို ကႏၱာအိုမွာ 

လဲ႔ၿပာမႈန္ရီ လေရာင္ခူးၿပီး 

ေဆာင္းတစ္ခုလံုး ညိဳ႕ယူ 

ေကာင္းကင္ကို နွင္းေႀကြေစခဲ႔သူ ။ 

ထစ္ အ ရစ္ ေခြ အလြမ္းေႏြမွာ 

ေဝၿဖာစီးရစ္သူ ကေဝလိုေတာက္စား 

နွစ္ခ်ိဳ႕လႊာ ရင္ကြဲနာကို 

ရိတ္သိမ္း သန္႔စင္ေစခဲ႔သူ ။ 

ေသာကဗ်ာပါ ညညစ္ညစ္မွာ 

တိမ္လႊာကိုခြဲ လမင္းခူးၿပီး 

သက္တန္႔ကို ေလးကိုင္းလုပ္ 

နွလံုးအိမ္ထိ လင္းခ်င္းေစခဲ႔သူ ။ 

ႀကဥ္ဖယ္ကမ္းေဝး ၿမစ္ေဆြးေဆြးထက္ 

ကတၱီပါ ဆံႏြယ္ေတြၿဖန္႔ခင္း 

ၿမစ္တစ္စင္းလံုး ဖူးဖူးေရာင္တဲ႔အထိ 

တံတားအစင္းစင္း ဖန္ဆင္းေစခဲ႔သူ ။ 

အေမွာင္ေလး စြတ္စြတ္စိုထဲ 

ညေလေၿပကို လႈပ္ႏိႈး

ႀကယ္အဆက္ဆက္ အုပ္မိုးတဲ႔အထိ 

လေရာင္ကို ပ်ိဳးႀကဲေစခဲ႔သူ ။ 

သကၠရာဇ္ ၿမားတစ္စင္းလို 

နက္စိုထက္ရွ စိမ္႔နစ္လာတဲ႔အထိ 

ႀကည္ေမြ႔စရာ စံပယ္တစ္ခင္းလံုး 

ရနံ႔ေတြ ၿဖာထြန္းေစခဲ႔သူ ။ 

လေရာင္ဝတ္မံႈ ေဆာင္းစိုစိုထဲ 

နတ္ဆိုးလက္နဲ႔ ခတ္တဲ႔ဗံုလို 

ရင္တစ္ခုလံုး တုန္ရီေဖ်ာ႔လ် 

တိမ္ဝတ္ဆံေတြ ေႀကြက်ေစခဲ႔သူ ။ 

သင္းကြဲဆြတ္ယူ အထီးက်န္သူကို 

ေလေၿပငံုကိုက္ စံပယ္ဖူးထဲ 

လိႈင္းႏြဲ႕ႀကည္စို ပင္လယ္ပ်ိဳလို 

မနက္ၿဖန္ေတြကိုပါ ဖူးပြင္႔ေစခဲ႔သူ ။ 

ခ်ဳပ္ညရီ လမ္းအိုအိုထဲ 

အရုဏ္ဦးကို ေမြးဖြားေစခဲ႔သူေလးေရ 

သူရူးစိတ္နဲ႔ တီးမယ္႔ဗံုမွာ  

နွလံုးအိမ္ကို ထိခတ္ 

သိဂၤ ါရေတြ လင္းပြင္႔မလာခဲ႔ရင္ေတာင္ 

ဆြတ္ၿပာမိႈင္းေဝ ရင္ေငြ႕ေတြေႀကြတဲ႔အထိ 

သံသရာ အဆက္ဆက္ 

ငါ႔ခ်စ္ၿခင္း သစ္အိုပင္ေလးေတာ႔ 

လဲ႔ၿဖာေဝ ရႊဲရႊဲစိုေနပါရေစ ။ 

ညီလင္းႏိူင္