တိတ္တဆိတ္အလြမ္း

ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြ အေငြ႕ပ်ံသြားတိုင္း 
အထီးက်န္စိတ္က အရိုးရင္႔တယ္ 
ပင္လယ္ဆီ ဖ်ားေယာင္းခဲ႔ေလသမွ် 
ပြတ္သပ္ညိွဳ႕ယူ စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔ရေသာ 
ဗန္ဂိုးရဲ႕ ညေနခင္းမ်ား ။ 


ရင္ဘတ္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿဖစ္တိုင္း 
အနာေဟာင္းက အစိမ္းေႀကြတယ္ 
အေလအလြင္႔မ်ားမယ္႔ မနက္ၿဖန္ေတြထဲ 
ေခ်ာင္းၿခားလက္တစ္စံုရဲ႕ 
ေခါက္ရိုးက်ိဳး ေလာကဓံမ်ား ။ 


အိပ္မက္ၿမစ္ေတြထဲ ေလာင္ကြ်မ္းရင္း 
ငါ႔သံသရာဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ 
မိုးေခါင္ခဲ႔ ။ 


ဒီခရီးနဲ႔ ဒီေလွ 
ေမွာ္ဝင္ညေတြထဲ 
ရိုးသားစြာ မိုက္မဲခဲ႔ ။ 


သူစိမ္းဆန္တဲ႔ 
ၿမိဳ႕ၿပရဲ႕ေကာက္ေႀကာင္းေတြထဲမွာ 
ငါ႔ကိုယ္ငါလည္း 
အခါခါ 
ရပ္ေငးႀကည္႕ခဲ႔ဖူးတယ္ ။ 


ရွိပါေစေတာ႔ 
ေႀကကြဲစရာေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ႔ 
ေဟာဒီအနုပညာ လမ္းေဟာင္းေလးအတိုင္း 
ဒီအရိပ္ရဲ႕ ေလာင္ကြ်မ္းတရားမွာ 
ထုဆစ္ရင္းနဲ႔ကို ေႀကြက် 
ငါ႔အရိပ္ငါ ၿပန္ထမ္းပိုးရင္း 
ဗီသိုဗင္ရဲ႕ ေတးသြားေလးအတိုင္း 
ကရုဏာေတးေတြ 
သံၿပိဳင္ဆိုၿဖစ္တယ္ ။ 




ညီလင္းႏိူင္