စစ္ေၿပးလမ္းေပၚက လြင္႔စင္က်လာတဲ႔ ကဗ်ာ ၂

ခ်ိဳ႕တဲ႔ၿခင္းမွန္သမွ်ကို လိႈင္လိႈင္ႀကီးပိုင္ဆိုင္ထားတယ္  

ရင္ကြဲေလာက္တဲ႔ ေပါက္ကြဲသံေတြက အသားစမွန္သမွ်ကို ခပ္ထုတ္သြားခဲ႔ၿပီ

ေငါထြက္လာတဲ႔ အရိုးမွာ ဝမ္းနည္းမႈဟာ တဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္

ေန႔ၿမင္ညေပ်ာက္ဝပ္က်င္းကေလးထဲ အသက္ဓာတ္ကို အခ်ိန္ၿပည္႔ ထိုးဖြက္ထားရ 

ယမ္းနံ႔ ၊ ေသြးနံ႔ ၊ မ်က္ရည္ရဲ႕ ရနံ႔ေတြႀကား ဘဝဆိုတာကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆိုရပါ႔ 

 စစ္ပြဲရဲ႕ ဝိေသသဆိုတာ အခ်ိန္ၿပည္႔ ေမွာ္ဝင္ေနတဲ႔ ငရဲခန္း 

တစၿပင္ထဲခင္းက်င္းထားရတဲ႔ ဘဝမွာ ေသာကေတြသာ ထူထူေထာင္ေထာင္ဖြံ႕ထြားတယ္

အိမ္မီးေလာင္ ယာမီးေလာင္တာထက္ ဘဝကို မီးစြဲေလာင္ေနတာ ၿငိမ္းမရဘူး

အသားတစ္ဆြဲလွန္ခံရတာထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မ်က္ကြယ္ၿပဳခံရတာ ရင္နာတယ္

ဗံုးဆန္ေအာက္က ဝိဥာဥ္မ်ား ဦးသန္႔ဆီ စာပို႔ပါ

မာသာထရီဆာဆီ စာပို႔ပါ

ဘုရားသခင္ဆီ စာပို႔ပါ

အတၱလြန္ဆြဲရာေအာက္မွာ နံရိုးေတြ တေဖြးေဖြး ဘဝေတြ အေဆြးေဆြး

ရွင္သန္ၿခင္းဟာ ေန႔ေန႔ညည ေလာင္မီးက်ေနၿပီ

အလွ်ံတညီးညီး ၿမင္ကြင္းဟာ တစ္ဘဝလံုးစာ ေခ်ာက္ခ်ားစရာႀကီး

အသက္ဓာတ္ဟာ ေပါေပါေလာေလာ ဆုတ္ၿဖဲခံေနရ

ေသြးညွီနံ႔အလူးလူးေအာက္ အမွန္တရား ဆြဲႀကိဳးခ်ခံထားရ

ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔လတစ္စင္း မြမြရြရြ က်ကြဲသြားသလို

အရာရာဟာ အေမွာက္ေမွာက္အမွားမွားနဲ႔ အေမွာင္ရင္႔ရင္႔စူးခဲ႔ႀက 

ကမၻာဦး နံရိုးတစ္စံုရဲ႕ အသိဥာဏ္ထဲ

ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို တပ္ဆင္ေပးလိုက္ေသးရဲ႕လား ဘုရားသခင္ ။






ညီလင္းႏိူင္