အလင္းကိုကြယ္ဝွက္ထားတဲ႔ညမွာ ငါတို႔ဟာ သံေၿခက်င္းအထပ္ထပ္

တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔က်င္းဝင္ေအာင္ ေၿမာင္းပဲေဖာက္ရေတာ႔မလိုလို

အေလာင္းပဲေကာက္ရေတာ႔မလိုလို

ဘုရားသခင္ရဲ႕လွ်ာတစ္ေခ်ာင္းလံုး ဝကြက္ အပ္ထားခံရသလို

စစ္ပြဲအေရၿခံဳထားရင္ တရားဝင္လူသတ္ခြင္႔ရ / မရ

မည္ကာမတၱ ဗလာေခါင္းစဥ္နဲ႔ေတာ႔ ဇာတ္နာေအာင္ အေရၿပားကို မီးၿမိုက္မခံႏိူင္ဘူး

The Pursuit of Happyness လို ကိုယ္႔ငရဲကိုယ္ေလာင္ေနရတာေတာင္

အေမွာက္ေမွာက္အမွားမွား

ႀကိဳးစင္ေပၚတက္ေနရတဲ႔ေၿခလွမ္းခ်င္းအတူတူ ပါးစပ္ေတြနဲ႔ခလုတ္ဝင္တိုက္ႀက

စိတ္ေတြနဲ႔ မုဒိမ္းဝင္က်င္႔ႀက

တစ္ဘဝစာမိုးခ်ဳပ္လို႔ တစ္ဘဝလံုးအေမွာင္ကိုက္လို႔

တစ္ဘဝစာ ေလာင္ၿမိဳက္လို႔ တစ္ဘဝလံုး ေဖာင္ပ်က္လို႔

ကမၻာဦးေနေရာင္ၿခည္စိတ္နဲ႔သာေမာင္းဝင္လာခဲ႔ရင္

လည္စင္းစင္းခံၿပီး ဆီးႀကိဳပစ္မွာေပါ႔


Profile အတုတစ္ခုနဲ႔ ေသြးေၿပာင္းၿပန္စီးသြားေအာင္

လိင္စိတ္ကို ေဖာက္ခ်ပစ္လိုက္လို႔ရတဲ႔ေခတ္

ဓားေတြကိုငံုၿပီးေထြးထုတ္လိုက္သလို ကရားေရလႊတ္ Chatting မွာ

အေၿမွးပါးတစ္ခုလံုးဖူးဖူးေရာင္လို႔

ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာနဲ႔သာပစ္လႊတ္ခဲ႔ရင္တေဖ်ာေဖ်ာဝင္လာမယ္႔ က်ည္ဆံဆိုတာ

ႀကည္ေမြ႕စရာ ပန္းတစ္ခင္း

စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေသြဖီမွ သစ္လြင္ႀကစတမ္းဆိုရင္ဘယ္သူမွမၿပဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ငရဲ

အခ်ိန္နဲ႔ဆက္ဝယ္ပစ္ရမယ္

ထမင္းတစ္လုပ္ တုတ္တစ္ခ်က္ေခတ္ မဟုတ္ဘူး .....

ရဲရဲၿမင္ရာ အေဝွ႔ခံေနရတာ မဟုတ္ဘူး .....

ေမွ်ာ႔တစ္ေကာင္ကို တုတ္နဲ႔ထိုးၿပီးေနလွန္းခံထားရသလို

ဝမ္းေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ဘဝေတြကိုမွေရြးၿပီး မုဒိမ္းက်င္႔တဲ႔ေခတ္

ပိတ္ထား ..... ပိန္းေနေအာင္ ပိတ္ထား .....

အႀကားေတြကိုပိတ္ထား ..... အၿမင္ေတြကို ပိတ္ထား .....

ေခတ္ရဲ႕တံခါးေပါက္မွာ ထြင္းထားတဲ႔ထိုးကြင္းလို

အမွန္တရားဆိုတာ ေဝးေလေကာင္းေလ အသက္ရွည္ေစတဲ႔ေဆး

စာနာတရားဆိုတာ ကတုန္ကယင္ အရိုးေပၚအေရတင္ေနပံုမ်ား တစၿပင္လို အဖ်င္းေငါေငါ

အၿမစ္ၿဖတ္ခံလိုက္ရသလို တံုးလံုးပက္လက္ေသခန္းၿပတ္ေနတဲ႔ဇာတ္

သန္းေခါင္ထက္ေတာ႔ ညဥ္႔မနက္ေတာ႔ဘူး

ဘာမွမသိရင္ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး ..... ဘာမွမၿဖစ္ရင္ ဘာမွမသိဘူး .....

အပင္းဆို႔ခံထားရတဲ႔ႏူတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ကိုယ္႔အနာဂတ္ကို ကိုယ္တိုင္ ႀကိတ္ လွီးထုတ္ပစ္လို္က္ရတဲ႔ေခတ္

ငါတို႔တတ္ႏိူင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ အာသာေၿဖၿခင္းဆိုတာ

ဘယ္သူမွမစူးေစရေအာင္ ကိုယ္႔အရိုးကိုယ္ခ်ိဳးေခ်ၿပီး

ကဗ်ာေတြက်စ္က်စ္ဆုပ္လို႔ ကမၻာေၿမကို ပက္ၿဖန္းထားခဲ႔ၿခင္းပဲ

ဒီလိုပဲ ကိုယ္႔စိတ္ကိုယ္လံုလံုၿခံဳၿခံဳထူးခတ္ရင္း

မခ်ိသြားၿဖဲစိတ္ေတြနဲ႔ ကားစင္ေပၚ ငါတို႔ ရဲရဲတြားတက္ခဲ႔ႀက





ညီလင္းႏိူင္