စစ္ေၿပးလမ္းေပၚက လြင္႔စင္က်လာတဲ႔ ကဗ်ာ - ၃

ဘယ္သူေတြလဲ .....

မီးစြယ္ေငါေငါေတြထဲ အာဟာရလို အာသာငမ္းငမ္း အရိုးေကာက္ေနတာ

ထက္ပိုင္းက်ိဳးေနတဲ႔ သေဘၤာႀကီးထဲ ဆာေလာင္မႈဆီမီးေတြ လွ်ံေဝက်ေနသလို

အေဝးကသန္းေခါင္ယံကို ညအကန္းထဲ ဓားေတြလို ေမာင္းသြင္းလာခဲ႔တဲ႔ ေသတမ္းစာ

လူ႔ဘံုဆိုတာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဆီ တစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္အတြင္းသားေတြနဲ႔

ေသရာပါတိုးလွ်ိဳေပါက္ေဖာက္ဝင္ေနတဲ႔ အမွတ္အသား

လူမႈဆက္ဆံေရးဟာ သင္တုန္းဓားေပၚ လြင္႔စင္ၿပဳတ္က်သြားတဲ႔ သေႏၶသားရဲ႕ အသားစိုင္

စိတ္လိုလက္ရအသားမာတက္ေနတဲ႔ အသားပိုကတုတ္က်င္း

ဒူးေထာက္ထားတဲ႔ဆုေတာင္းၿခင္းဆီ အလွ်ံတညီးညီးေၿပးဝင္လာတဲ႔ ေတာ္လဲမႈ

ကြယ္လြန္ၿခင္းစစ္စစ္ဆိုတာ မီးစာမကုန္ေသးပဲ ဆီခမ္းသြားတဲ႔ အေဝးကမီးအိမ္ေတြဆီ

ေသြးလႊတ္ေႀကာေတြကတစ္ဆင္႔  ေလာင္စာလိုပို႔လႊတ္ေနတဲ႔ ကရုဏာတရား

ပိန္းပိတ္ေအာင္အံု႕ဆိုင္းေနတဲ႔ၿမဴေတြထဲ အဆိပ္ေငြ႕ေတြကို

ေလဖမ္းဒန္းစီးတရားနဲ႔ မ်ိဳခ်ေနရတဲ႔ ေဝဝါးမႈ



လူ႔သမိုင္းေတြထဲ တစ္ခုတည္းေသာ ယံုတမ္းစကားဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုရင္

မဆံုးႏိူင္တဲ႔ ဝါက်တစ္ေႀကာင္းဟာ မီးေလာင္ၿပင္ထဲက ဗံုးဆန္ငံုထားရတဲ႔ အေလာင္းေတြပဲၿဖစ္တယ္

တစ္ကမၻာလံုးရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ တူညီမႈ ေသြးသံရဲရဲဝါက်ဟာ စစ္ပြဲ

အရာရာဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ႕အလိုက်ဆိုရင္ စစ္ပြဲေတြကို ဘယ္သူက ဖန္တီးေနတာလဲ

မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ေမးခြန္းဟာ သတ္ကြင္းထဲမွာ ေသြးအလူးလူး

မီးက်ည္ခဲဆမ္းထားတဲ႔လမ္းေပၚ တဖ်တ္ဖ်တ္ခါေနတဲ႔ နာက်င္မႈ

မိုက္မဲၿခင္းဟာလတ္ဆတ္တဲ႔ ေအာက္ဆီဂ်င္ၿဖစ္ၿပီး

ဆင္ၿခင္တံုတရားဟာ အရိုးေပၚအေရတင္ေနတဲ႔လူနာ

မစၦရိယၿပည္တည္နာစြဲေနၿပီး ယင္တေလာင္းေလာင္းအံုေနတဲ႔ ကမၻာႀကီး

အလံုပိတ္ေနတဲ႔ယႏၱယားဝါဒႀကီးထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ပ်က္က်ေနတဲ႔စိတ္

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝါက်ကို တဖြဖြရြတ္ဆိုဂုဏ္ၿပဳေလ႔ရွိၿပီး အဓိပၸါယ္ကို ေၿခနဲ႔နင္းေခ်ထားေလ႔ရွိတဲ႔ကမၻာ

လည္မ်ိဳဆီ အလ်င္နဲ႔ေၿပးဝင္လာတဲ႔ၿမားကလြဲရင္ အရာရာေကြ႕ေကာက္ေနတဲ႔ၿမင္ကြင္း

စစ္ပြဲရဲ႕လြန္ဆြဲမႈေတြေအာက္ ေတာင္လိုပံုေနတဲ႔အေလာင္းေတြအေႀကာင္း

ေလာင္မီးက်သြားတဲ႔ အိမ္ယာေတြထဲ တံစို႔ထိုးခံထားရတဲ႔ ေသာကမ်က္ရည္ပူပူေတြအေႀကာင္း

ႏိူ႕စို႔သမီးေလး ဗံုးဆန္ထိသြားလို႔ ႏိူ႕အံုေရာင္ေနတဲ႔ မိခင္ေတြအေႀကာင္း

ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး စစ္ေၿပးလမ္းဆီ လႊင္႔တင္လိုက္ရမလဲ။






ညီလင္းႏိူင္