အြန္လုိင္း လူငယ္ ကဗ်ာ စကား၀ုိင္း အေမးအေၿဖမ်ား

 19 June 2013 at 00:53



ေမး = ဆရာေအာင္ရင္ၿငိမ္း

ေၿဖ = ညီလင္းႏိူင္



၁။ ေအာင္ခ်ိမ့္အစ မုိဃ္းေဇာ္ အဆုံး ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္တုန္းက အႏုပညာၾသဇာနဲ႔ ၀ါသမၻာ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစု အေနနဲ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြဆက္ မဖန္တီးႏုိင္ေတာ့ဘဲေခတ္ေပၚကဗ်ာအေဟာင္းထဲမွာပဲ ရပ္တန္႔က်န္ေနခဲ့ၾကၿပီလို႔ ကုိယ္ ထင္တယ္။ အာရုံခံစားပုံ လတ္ဆတ္ၿပီး လူငယ္ဆန္တဲ့ ေနမ်ဳိး၊ ပုိင္၊ ေမာင္ေဆးရုိး၊ မင္းေဆြႏွစ္၊ ႏုိင္မြန္ေအာင္သြင္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ၊ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ၊ ေမာင္ဖီလာ၊ ကုိေရြး သူတုိ႔ကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဲ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကုိ ေျပာပါဦး။


၁။ လူေတြေႀကာင္႔ ေခတ္ဟာေရြ႕ေနတယ္၊ ေရြ႕ေနတဲ႔ေခတ္နဲ႔အညီ

ေခတ္အဆက္ဆက္က ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕

ကဗ်ာေတြဟာလည္း ေရြ႕ေနတယ္။

အရင္ကလည္းေရြ႕ခဲ႔တယ္.... အခုလည္းေရြ႕ေနတယ္... ေနာက္လည္း ေရြ႕ဦးမယ္။

အေရြ႕အတိုင္းလိုက္ပါစီးဆင္းလာတဲ႔ဆရာေတြရွိေနေတာ႔

လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ပိုအားရွိတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္မိပါတယ္။




၂။ ညီေလးတုိ႔က ၂၀၁၀ အလြန္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြေပ့ါ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာက ညီေလးတုိ႔ ရဲ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအေပၚမွာ မူတည္ေနၿပီ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဟာလည္း ညီေလးတုိ႔ လက္ထဲ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုယ္ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ လူမႈေရးနဲ႔ အႏုပညာ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြ ေပၚထြက္ေနၿပီဆုိတာ သတိမထားမိၾကေသးဘူး။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြအယ္ဒီတာေတြက်ေတာ့လည္း သတိထားမိေပမဲ့ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထား ေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဘာေျပာခ်င္လဲ။


၂။ ေခတ္အဆက္ဆက္ကတည္းက ၿဖစ္ေလ႔ၿဖစ္ထရွိေနတဲ႔ သမားရိုးက်ကိစၥတစ္ခုလို႔ပဲ

ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္မိပါတယ္ အစ္ကို။

လူႀကီးဟာ လူငယ္ဘဝကေနလာတယ္ဆိုတာကို မေမ႔တဲ႔ဆရာေတြ ရွိေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဘာပဲၿဖစ္ေစ...

ေရွ႕ကဆရာေတြမရွိခဲ႔ရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း မရွိႏိူင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဆရာေတြ တန္ဖိုးထားႏိူင္ေလာက္တဲ႔အထိ 

တန္ဖိုးရွိ တန္းဝင္တဲ႔ အႏုပညာပစၥည္းေတြ ဖန္တီး ၿပႏိူင္ဖို႔က

ကြ်န္ေတာ္တို႔အေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္လို႔ပဲ ခံယူထားပါတယ္။




၃။ လက္ရွိ အေျခအေနအရ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ပင္မေရစီးေခတ္ေပၚကဗ်ာအျပင္ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ စသျဖင့္ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ေတြ အယူအဆေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာအယူအဆ/ အႏုပညာ လက္ရာေတြအေပၚ ညီေလးတုိ႔ရဲ့ အျမင္။


၃။ သူ႔အႀကိဳက္ ကိုယ္႔အႀကိဳက္ သူသန္ရာ ကိုယ္သန္ရာအတိုင္း ခ်ဲ႕ထြင္ေနတယ္လို႔ပဲ ၿမင္မိပါတယ္။

ပင္မေရစီးေႀကာင္း Rock ကေနတစ္ဆင္႔ Heavy , Metal , Trash , Alternative , Punk ,

အစရွိတဲ႔ ေခတ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီးထဲကို

တည္႕တည္႕ထိမွန္ႏိူင္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ကိုယ္႔သန္ရာသန္ရာအတိုင္း ေလွ်ာက္ခဲ႔ႀကသလိုေပါ႔ အစ္ကို။

ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ အၿခားလမ္းေႀကာင္းေတြလည္း တည္ရွိေနမွာပါပဲ။

အဓိကကေတာ႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ေနခ်ိန္

ၿမက္ကေလးတစ္ပင္ ခလုတ္မတိုက္ခဲ႔မိဖို႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။


၄။ အဲဒီ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာေတြထဲက ညီေလးတုိ႔ အာရုံတိမ္းညြတ္မႈ ရွိတဲ့ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစား။ အဲဒီ ကဗ်ာေဗဒအေပၚ နားလည္ခံယူထားပုံ အႏွစ္ခ်ဳပ္။ တကယ္လို႔ ညီေလးတုိ႔ လက္ရွိေရးေနတဲ့ ကဗ်ာအႏုပညာလက္ရာ ေတြကုိ ဖန္တီးသူကုိယ္တုိင္ အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုခု ခြဲျခားေျပာျပပါ။ ကုိယ့္ အႏုပညာကုိယ္ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေအာင္ ေျပာပါလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲ။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ/ ကဗ်ာဖတ္သူေတြကေတာ့ ကဗ်ာအႏုပညာကုိ အမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာအေပၚယံ ကိစၥေတြပဲလို႔ ယူဆၿပီး ႏွစ္သက္လက္ခံမႈ မရွိၾကဘူး။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ကဗ်ာကုိယ္တုိ္င္ကုိကတျခား အႏုပညာ အမ်ဳိးအစားေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ စာေပပုံသ႑ာန္တစ္မ်ဳိးပဲေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေမးတာပါ။


၄။ " လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ သူၿဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတဲ႔ေခတ္ႀကီးက

သူ႔ပခံုးေပၚတင္ေပးလိုက္တဲ႔ သမိုင္းတာဝန္ကို

သူဘယ္ေလာက္သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔အခ်က္နဲ႔တိုင္းတာရမွာပဲ "


ဆရာႀကီးဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ အဲဒီနာမည္ေက်ာ္ စကားတစ္ခြန္းက

ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲ စိုက္ဝင္ေနပါတယ္ အစ္ကို။

ေခတ္ကို တိုက္ရိုက္ထင္ဟပ္ၿပႏိူင္တဲ႔ ကဗ်ာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ပိုရင္ခုန္ပါတယ္။

ဒါေႀကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္အတြင္းသားထဲ စိုက္ဝင္လာတဲ႔အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ဖန္တီးၿဖစ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔ဖန္တီးၿဖစ္တဲ႔ လက္ရာဟာ တစ္သက္စာ မဟုတ္တာမို႔၊

ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ တံဆိပ္တပ္ထားလည္း

ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အေရြ႕အတိုင္း ၿပန္ၿဖဳတ္ ၿပန္တပ္ေနရဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အဲဒီေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္အမည္မတပ္လည္း ကဗ်ာေဗဒပညာရွင္ေတြကေတာ႔ တပ္ေနမွာပါပဲ။

ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဖန္တီးမႈေတြဟာ ေခတ္ကို မ်က္နွာလႊဲတာမ်ိဳး မၿဖစ္ေစရပါဘူး။



၅။ ညီေလးတုိ႔ အေနနဲ႔ ကဗ်ာအႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုကုိ ဘယ္လို အေတြးအေခၚ ဘယ္လို အာရုံခံစားပုံ ဘယ္လို အတတ္ပညာပုိင္း နည္းစနစ္ပုိင္းေတြနဲ႔ ေရးသားဖန္တီးေနၾကသလဲ။ ကဗ်ာေရးသားျခင္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လို ေနာက္ခံ အယူအဆနဲ႔ ခံယူ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကသလဲ။



၅။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေႀကာင္႔ ဘယ္သူမွ တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္ရမသြားရင္ေတာင္

ၿဖတ္သန္းေနတဲ႔ေခတ္ကို ကိုယ္စားၿပဳႏိူင္ဖို႔ေတာ႔

တာဝန္ယူတတ္ရမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ယံုႀကည္ထားပါတယ္ အစ္ကို။

အဲဒီေတာ႔ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕ေနရတဲ႔ ေခတ္ကေပးလိုက္တဲ႔ အရာေတြကို လက္ခံရရွိခဲ႔တဲ႔အတိုင္းပဲ

အနီးစပ္ဆံုး တင္ၿပႏိူင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္႔ကဗ်ာေတြ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာသလို ၿဖစ္မေနရင္ ကြ်န္ေတာ္ ညံ႕ေနေသးလို႔ပါပဲ။


၆။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ အယ္လ္ပီ စသျဖင့္နဲ႔ ပုိ႔စ္္ေမာ္ဒန္ ပထမမ်ဳိးဆက္ စာေပအယူအဆေတြကုိ လက္ခံယုံၾကည္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိ အဓိကမထားတဲ့၊ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္တဲ့ အယူအဆမ်ဳိးေတြ ရွိေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ အယူအဆေတြက ၁၉ ရာစုအလယ္ပုိင္းေလာက္က ျပင္သစ္နဲ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံေတြမွာ ေခတ္စားခဲ့တဲ့ Aestheticism ရဲ့ စာေပအႏုပညာ အယူအဆေတြ။ Oscar Wilde တုိ႔လို ကုိယ္တုိ႔ဆီမွာဆုိရင္ ဆရာသစာနီတုိ႔လိုေပ့ါ အႏုပညာရသအဓိက၀ါဒီေတြက သန္႔စင္တဲ့ အႏုပညာဟာလူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ ဆုံးမသြန္သင္မႈေတြနဲ႔ မေရာေထြးသင့္ဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ၾကတယ္။ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္က Aestheticism ရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ အယူအဆေပ့ါ။ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကေရာ...ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြ ပါသင့္ မပါသင့္။


၆။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ႕ တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈရယ္

ေခတ္ကရိုက္ခတ္ေနတဲ႔ ခံစားမႈေတြရယ္မပါရင္

လွပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေလာကနဲ႔ကင္းကြာေနတဲ႔ အလွတရားတစ္ခုပဲ

 ၿဖစ္ေနလိမ္႔မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။

မ်က္ေမွာက္ကို မ်က္ကြယ္ၿပဳတာမ်ိဳး မၿဖစ္ေစဖို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ဆံုးမထားပါတယ္။


၇။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ Realism အယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြကုိ စြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြ ရွိေနလို႔ ျမန္မာ၀တၳဳတုိ/ အက္ေဆး အေရးအသားေတြဟာ Realism နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနၾကၿပီး ျမန္မာစကားေျပယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဖြံၿဖဳိးတုိးတက္မႈ မရွိဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတာလို႔ ျမင္မိတယ္။ ၁၉၉၅ ၀န္းက်င္ကေန ၂၀၀၅ ေလာက္အထိ ေခတ္စားရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ေမာ္ဒန္နဲ႔ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ စကားေျပေတြကေတာ့ ျခါင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ဆုိရင္လည္း Modern Conservative ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ါရင့္ ၀ါႏုကဗ်ာဆရာေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ ကဗ်ာဖတ္ ပရိသတ္ေတြ ရွိေနၾကေသးတယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီလို Modern Conservative ေတြကုိ ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္ေရးကုိ မလိုလားတဲ့သူေတြ၊ အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစမယ့္ သူေတြလို႔ဆုိႏုိင္မလား။


၇။ ကြ်န္ေတာ္ၿမင္မိတာက တားဆီးသူရွိေနရင္ေတာင္

တကယ္အားေကာင္းေမာင္းသန္နဲ႔ စီးဆင္းလာမယ္ဆိုရင္

ဘယ္လိုမွ ပိတ္ထားလို႔ မရႏိူင္ဘူးလို႔ ၿမင္မိပါတယ္။


၈။ အြန္လိုင္း ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဘက္ တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ အြန္လိုင္းက ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြအေပၚ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကုိ အုပ္စုနဲ႔ အမ်ဳိးအစားေတြ ခြဲျခားေ၀ဖန္ေပးပါ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္တ္မီဒီယာ ပဋိပကၡ ကိစၥ၊ အႏုပညာဗီဇနဲ႔ ကဗ်ာဖန္တီးမႈ အေတြ႔အၾကဳံ အႏုအရင့္ကိစၥ၊ အယ္ဒီတာ မရွိတဲ့ မီဒီယာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိး၊ အနုပညာ အဆင့္အတန္း သိပ္မရွိတဲ့ ကဗ်ာေတြေအာက္က Like & Comment ကိစၥေတြက အစေပ့ါ။


၈။ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကေတာ႔ ၿမန္မာႏိူင္ငံဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာဆိုရင္

ၿမန္မာႏိူင္ငံသားလို႔ပဲ ၿမင္ထားပါတယ္။

ဘာကိုမွ မခြဲခ်င္ဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ ဘယ္သူပဲၿဖစ္ေစ တကယ္လုပ္ေနသူပဲ က်န္ေနခဲ႔မယ္လို႔ ၿမင္မိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ တကယ္မလုပ္ႏိူင္တဲ႔တစ္ေန႔ ကြ်န္ေတာ္ က်န္ေနခဲ႔မွာပါ။


၉။ ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္ခံစား ေ၀ဖန္မႈ လုပ္ၾကတဲ့အခါ တန္ဖုိးထား နားလည္ခံစားမႈ( Appreciation ) နဲ႔ ေကာင္းဆုိး ေ၀ဖန္ ခ်ဥ္းကပ္သုံးသပ္( Criticize ) လုပ္တာ ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံး လုပ္ေဆာင္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆရာျမဇင္၊ ဆရာ မင္းလွညြန္႔ၾကဴး၊ ဆရာမ်ုဳိးသန္႔၊ ကုိမင္းခက္ရဲ၊ သူရနီတုိ႔ရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြက Criticize ဘက္ကုိ အေလးသာၿပီး ဆရာေမာင္သာခ်ဳိနဲ႔ ကုိ ေအာင္ခင္ျမင့္တုိ႔က Appreciation ဘက္ကုိ အေလးသာတယ္လို႔ ကုိယ္ ျမင္တယ္။ ျမန္မာကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးအေပၚ ညီေလးတုိ႔ရဲ့ အျမင္။ ၿပီးေတာ့ အခု ႏွစ္ပုိင္း အြန္လုိင္းမွာ သေဘာထားအျမင္မ်ုဳိးစုံနဲ႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ ေမာင္ဂ်ဳိကာရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ လူမႈေရး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအေပၚ အျမင္။


၉။ ေဝဖန္ေရးကေတာ႔ ဘယ္နယ္ပယ္မွာမဆို မရွိမၿဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတာေပါ႔။

အၿပဳသေဘာနဲ႔ ေဝဖန္တာဆိုရင္ ဘယ္သူမဆို နားလည္ လက္ခံၿပီး က်ိဳးႏြံစြာ ခံယူမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္႔ငါးခ်ဥ္ကိုယ္ခ်ဥ္ေနတာမ်ိဳးကေတာ႔ လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ

ဘဝေပးအသိ အနုပညာအသိနဲ႔ ၿမင္ေတြ႕ေနႀကမွာ ၿဖစ္လို႔

အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ဘာမွ ရွိမလာႏိူင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဆရာေမာင္ဂ်ိဳကာကိုလည္း စိတ္ရင္းအမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္

ကဗ်ာေဗဒပညာရွင္တစ္ေယာက္အၿဖစ္ ေလးစားမိပါတယ္။

မ်က္နွာဖံုးခြ်တ္ၿပီး အၿပဳသေဘာနဲ႔ ေဝဖန္တာဆိုရင္ ကဗ်ာအသိုင္းအဝိုင္းႀကီးတစ္ခုလံုးက

ဝမ္းေၿမာက္ဝမ္းသာ  ႀကိဳဆိုေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။


၁၀။ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ၊ အယ္လ္ပီ၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ ဖလာ့ဖ္၊ စကားေျပကဗ်ာ စသျဖင့္ ကဗ်ာအယူအဆ/ အမ်ဳိးအစားေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာ( Contemporary Poetry) ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရအေပၚမွာလည္း အျမင္နဲ႔ ၀ိ၀ါဒ အမ်ဳိးမ်ုဳိး ကြဲျပားေနၾကတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကုိေဇာ္ေဇာ္ထြန္းကေတာ့ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာလို႔ ျမန္မာလို မေျပာဘဲ Contemporary Poetry လုိ႔ အဂၤလိပ္လို တုိက္ရုိက္ သုံးႏႈန္းေျပာဆုိဖုိ႔ အၾကံေပးထားတယ္။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာ တခ်ဳိကဗ်ာဆရာေတြ ယူဆေနသလို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၁၀ အလြန္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြကုိ ျခဳံငုံေခၚေ၀ၚတဲ့ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုလား။ ညီေလးတုိ႔ ဘယ္လို ခြဲျခားနားလည္ထားလဲ။ ညီေလးတုိ႔ အျမင္နဲ႔ဆုိရင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိေရာ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာစာရင္းထဲ ထည့္မလား။ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္လား။ ၿပီးေတာ့ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု အတြင္း ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အလားအလာ။ ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ။ ဘယ္လို ကဗ်ာ အမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြ အသစ္ ေပၚေပါက္ ထြန္းကားလာမယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္း ထင္ေၾကးေပးမလဲ။


၁၀။ ကြ်န္ေတာ္႔အၿမင္ကေတာ႔ လက္ရွိ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားအကုန္လံုးကို ၿခံဳငံုၿပီးေခၚတာလို႔

ယူဆထားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကေတာ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေႀကာင္႔ ကဗ်ာဓာတ္စီးဝင္လာခဲ႔ရတာမို႔

ေခတ္ေပၚကို မိခင္ေနရာမွာ ထားထားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ခ်န္ခဲ႔သည္ၿဖစ္ေစ မခ်န္ခဲ႔သည္ၿဖစ္ေစ အေမဟာ အေမပါပဲ။

အနာဂတ္အတြက္ကေတာ႔ လက္ရွိလူငယ္ေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ မူတည္ပါတယ္ အစ္ကို။

ေခတ္ကိုမ်က္ကြယ္မၿပဳတဲ႔ အႏုပညာမွန္သမွ် ေခတ္နဲ႔အတူတူ တစ္သားထဲစီးဆင္းေနမယ္ဆိုတာ

ကြ်န္ေတာ္ ယံုႀကည္ပါတယ္။





ညီလင္းႏိူင္