မီးေလာင္ေနတဲ႔ အက်ဥ္းသား

ဘာအတြက္အသက္ဆက္ရွင္သန္မလဲ ..... ဖ်ားနာေနတဲ႔ေမးခြန္းထဲ စိတ္အမွ်င္ဟာ တေငြ႕ေငြ႕

" ေကာင္းကင္ " ဝါက်ကို ေၿမသားထဲ လက္တစ္ဆန္႔စာနဲ႔ ႏိွုက္ရွာေနရသလို

အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေတာက္ေနတဲ႔ ဘဝထဲမွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ဟာ တမလြန္ကတေစၦတစ္ေကာင္

အသက္ရွင္ေနတဲ႔တံတားႀကီးလို ေက်ာေပၚက ေၿခရာေတြကို

အထပ္ထပ္ပြတ္သပ္လို႔ အထပ္ထပ္ေငးေမာလို႔

စိတ္တစ္ဆံုးလႊင္႔တင္ထားတဲ႔ ခံႏိူင္ရည္ထဲမွာ ကိုယ္႔အသက္ဇီဝကို အငမ္းမရၿဖဲရွာေနရတယ္

နံရံမွာေရးထြင္းထားတဲ႔ၿမိဳ႕ႀကီး ကြဲေႀကတိမ္းပါးသြားခဲ႔ခ်ိန္ အညိဳးတႀကီးနဲ႔ စြတ္စိုလာတဲ႔မီးေတာက္

ေသမင္းနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔ညလို သံသရာဆီ တစ္ရစ္ၿခင္း တဖ်တ္ဖ်တ္ လြင္႔ေမ်ာေနတဲ႔စိတ္

သားအိမ္တုႀကီးထဲ အကၡရာအစအဆံုး မ်ိဳးစပ္ထားခဲ႔သမွ်ဆႏၵမွာ

" နာက်င္မႈ " ဝါက်တစ္ခုပဲ လူ႔ဘဝကေနရရွိခဲ႔တယ္

ဝင္သက္ထြက္သက္နဲ႔အမွ် တစ္ဘဝစာ ကီးဝင္ေနတဲ႔ ဆာေလာင္မႈ

လြတ္ရက္ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔ သံသယအက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေငါထြက္လာတဲ႔ နာက်ည္းစိတ္

အနာဂတ္ရဲ႕ညအကန္းႀကီးထဲ လိုအပ္ေနခဲ႔တဲ႔ စိတ္တဖ်တ္စာမီးေတာက္

အလိုမတူပဲေသြးေႀကာထဲထိုးသြင္းခံထားရတဲ႔ စိတ္က်ေရာဂါ



ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ခံလိုက္ရတဲ႔ ေခြးတစ္ေကာင္လို အပ္နဖားေပါက္ထဲ မခ်ိမဆန္႔တိုးဝင္ေနရတဲ႔အသံ

ဘဝထဲဖိတ္က်လာတဲ႔မီးေတာက္ကို ဒုကၡေလာင္စာေတြနဲ႔မွ တည္႔တည္႔ႀကီး ဝါးကူထိုးလိုက္မိတဲ႔အၿဖစ္

အေရၿပားအာသာေၿဖမႈကို သေႏၶသားအၿဖစ္နဲ႔လက္ဝင္လွ်ိဳရၿပီး တားေဆးနဲ႔ဖ်က္ခ်ခံလိုက္ရသလို

ေၿမနိမ္႔ရာမိလႅာစြန္႔တဲ႔ ေဟာဒီလူ႔ယဥ္ေက်းဘံုႀကီးထဲ

စိတ္ဟာ အေၿမွးပါးလို လြယ္လြယ္စုတ္ၿပတ္သြားခဲ႔တယ္

ဘယ္လိုဓားမ်ိဳးၿဖစ္ေစ ရန္သူ႕ေသြးကို ဆာေလာင္တတ္ဖို႔သာအမွန္တရား

အဲဒီအမွားနဲ႔ ရန္မလိုတဲ႔ငါ ေလာကရဲ႕လမ္းေတြေပၚ ေသြးသံရဲရဲ ပ်က္က်သြားခဲ႔ရ

မီးကုန္ယမ္းကုန္တိတ္ဆိတ္ထားတဲ႔ အသံဟာ လတ္ဆတ္တဲ႔ ဓားဒဏ္ရာေပၚမွာ လွ်ာတန္းလန္း

စိတ္တစ္ခုန္စာေရႊ႕မရဘူး စိတ္တစ္ခုန္စာေမ႔မရဘူး

နာက်င္စိတ္ဟာ ဘယ္ေတာ႔မွေသြးမတိတ္မယ္႔ အသားပိုဇာတိရဲ႕ ဒုတိယအသက္

မင္းေရြးခ်ယ္သြားတဲ႔ အမွန္တရားဆိုတာ ငါ႔အတြက္ စံုလံုးကန္းေနခဲ႔ရတဲ႔စာမ်က္နွာေတြပါ ညီမေလး

ငါကဝမ္းနည္းလြယ္သူပါ ငါက ထိရွလြယ္သူပါ

ဘာကိုမွလြယ္လြယ္မရတဲ႔ ေဟာဒီလူ႔ယဥ္ေက်းအလႊာႀကီးထဲ

ေသြးဆာေနတဲ႔ က်ည္ဆန္ေတြစားသံုးဖို႔ ငါ႔နားထင္ကို ပစ္ကြင္းထဲထိုးထည္႔ေပးထားခဲ႔တယ္





ညီလင္းႏိူင္