အဲဒီဘဝကနွင္းမက်ခဲ႔ဘူးဆိုတာ ကိုယ္႔ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး က်ိန္တြယ္ၿပလိုက္တယ္

 အလင္းရဲ႕အရိုးကြဲသံႀကားလိုက္ရတယ္ ေမးခိုင္ပိုးဝင္ထားသလို ၿမင္ကြင္းတစ္ခုလံုးဟာ ၿပာနွမ္းေနတာပဲ

ဘဝဟာ ေဆာင္ဓားကိုယ္စီနဲ႔ ဘဝဟာ သံသယကိုယ္စီနဲ႔ 

 

ေက်ာခ်င္းလည္းကပ္မရဘူး ရင္ခ်င္းလည္းအပ္မရဘူး

ေသေသသပ္သပ္ၿပံုးၿပႏိူင္ဖို႔အတြက္ ေနာက္ေက်ာကဝင္လာမယ္႔ဓားကို အရိုးႀကည္႔ေရွာင္ရ

အေနွးၿပကြက္ေတြလို တေရြ႕ေရြ႕ဆုတ္ခြာပစ္လိုက္ဖို႔ 

 

ညအကန္းႀကီးထဲ Vampire အၿဖစ္ဖန္ဆင္းေနထိုင္ေနရတယ္
 

ဘယ္သူေၿပာလဲ ဘုရားသခင္စိုက္ခင္းဆိုတာ ..... လွ်ာေပၚမွာႀကပ္ခိုးစြဲေနတာ မၿမင္ဘူးလား

တစ္စၿပင္ကို အေရၿပားလိုခ်ဳပ္ဝတ္ထားရ လူဟာလူပီသေႀကာင္း အာေစးထည္႔ခံထားရ

ရွိတယ္ မရွိဘူး ၿဖစ္တယ္ မၿဖစ္ဘူး အသိဥာဏ္တစ္ခုလံုးမြမြေႀကေနၿပီ ဘာဆိုဘာမွ အေၿဖမထြက္ဘူး

စိတ္ေပၚအသိတင္သလို သံသရာေပၚေမးတင္ၿပီး လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ကို လြမ္းပစ္လိုက္ဖို႔ အခ်ိန္မရဘူး

ကိုယ္႔ဝမ္းစာနဲ႔ကိုယ္ အႀကည္႔ေတြၿပိဳက်မလာေအာင္ ဝပ္က်င္းထဲ ေခြေခါက္ေနရ

စိတ္အကြဲထဲစိုက္ဝင္လာသမွ်ကို နာနာက်ည္းက်ည္း ခပ္ထုတ္ပစ္ေနရ

ေၿခက်င္းခတ္ခံထားရတဲ႔နိစၥဓူဝဆိုတာ ငါတို႔အရိုးအတြင္းသားထဲက ေမြးရာပါ ထိုးကြင္းစစ္စစ္ပဲ

ေနသာထိုင္သာရွိေအာင္ ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႕ရွရွ ဆံုးၿဖတ္ပစ္လိုက္မိတယ္
 

အမွန္တရား ေသတြင္းေၿဖာင္႔ႏိူင္ဖို႔ ကိုယ္႔ဘဝကိုယ္ စိုက္လိုက္မတ္တတ္ရိုက္ခြဲပစ္လိုက္ရတယ္

 

တစ္ဘဝစာ။

ညီလင္းႏိူင္