အဲဒီၿမိဳ႕ကေလးထဲမွာ
ေသာကေတြ အိမ္ေစ႔ခ်ိတ္ဆြဲထားသလို
ကမၻာေက်ာ္ သားသတ္သမားေတြလည္း ရွိတယ္ ။
ဓမၼအလင္းေတြ ရႊန္းစိုေနသလို
အတၱအစြယ္ေတြလည္း ရွိတယ္
ကမၻာကိုအသက္ထက္ ခ်စ္ၿမတ္နိုးသူေတြရွိသလို
တစ္ဘဝစာအတြက္ ကမၻာကို ဖ်က္ေနသူေတြလည္း ရွိတယ္
ထစ္ခ်ဳန္းေတာက္ခဲ႔ဖူးေသာ သူရဲေကာင္းေတြရွိသလို
ဗီလိန္ဇာတ္ရုပ္ေတြလည္း ရွိတယ္ ။
ငါတို႔နားေတြ ဘာမွမႀကားခဲ႔ရဘူး
ငါတို႔အသိေတြ ဘာမွမသိခဲ႔ရဘူး
ငါတို႔အၿမင္ေတြ ဘာမွမၿမင္ခဲ႔ရဘူး
ငါတို႔ဟာ ငါတို႔ မဟုတ္ခဲ႔ႀကဘူး ။
ငါတို႔အသံေတြ ရင္ဘတ္ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ဝင္တစ္ဆို႔ခဲ႔ရ
ငါတို႔ဆိပ္ကမ္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ရ
ငါတို႔ဘဝေတြ အလင္းမဲ႔ခဲ႔တယ္
ငါတို႔စိတ္ေတြ အနွစ္မဲ႔ခဲ႔တယ္
ငါတို႔ဟာ ငါတို႔ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး
ေဝးကြာၿခင္းလမ္းထဲ ငါတို႔အဆိပ္မိခဲ႔ႀက
ၿပန္လမ္းမဲ႔ဘဝေတြထဲ တစ္ခ်ိဳ႕ေပ်ာက္ဆံုးႀက
မိသားစုအိပ္မက္ေတြထဲ တစ္ခ်ိဳ႕ေသဆံုးႀက
ဖေရာင္းတိုင္လူေတြ မုန္တိုင္းမိခဲ႔ႀက ။
ငါတို႔မွာ ပိုက္ဆံမရွိခဲ႔ႀကဘူး
ငါတို႕မွာ အိမ္မရွိခဲ႔ႀကဘူး
ငါတို႔ဟာ လူရာမဝင္ခဲ႔ႀကဘူး
ငါတို႔ေန႔ေတြ အလင္းမရခဲ႔ႀကဘူး
ငါတို႔မွာ မိသားစု မရွိေတာ႔ဘူး
ငါတို႔မွာ လမ္းမရွိေတာ႔ဘူး
ငါတို႔မွာ ၿမိဳ႕မရွိေတာ႔ဘူး
ငါတို႔မွာ ဘဝမရွိေတာ႔ဘူး ။
ေဟာဒီဘဝမဲ႔ခဲ႔ရတဲ႔ ဘဝေတြကေလ
ဘာမွမရခဲ႔ၿခင္းေတြထဲကေန
အေမွာင္ေလးစြတ္စြတ္စိုစိုနဲ႔
အဲဒီၿမိဳ႕ကေလးကို
မက္မက္စက္စက္
ခ်စ္မိေနဆဲေပါ႔
ဘုရားသခင္ ။
ညီလင္းႏိူင္
0 comments:
Post a Comment