ညီလင္းနိူင္: အခန္းနံပါတ္ ၃၉ - စိတ္အလႊာထဲကမီးေတာက္ေတြဟာ တဖြားဖြား

ညီလင္းနိူင္

သတ္ကြင္းထဲက ညအကၡရာမ်ား

အခန္းနံပါတ္ ၃၉ - စိတ္အလႊာထဲကမီးေတာက္ေတြဟာ တဖြားဖြား




ေၿဖမရဘူး ေနမရဘူး လည္မ်ိဳဆီ တေရြ႕ေရြ႕ တစ္တစ္ရစ္ရစ္တိုးဝင္လာတဲ႔ ႀကိဳးတစ္စကို ေရွာင္မရဘူး

ငါ႔ကဗ်ာ ငါ႔ခ်စ္ၿခင္း ငါ႔က်ိဳးႏြံၿခင္း ငါပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ဖူးသမွ်ဆိုတာ

အလိုမတူပဲ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီထိ စုပ္ယူခံေနရတဲ႔ Vampire

အမွန္တရားရဲ႕ အေဝးကေခၚသံေတြကို ရင္နဲ႔ဆတ္ဆတ္ႀကားခဲ႔ရ

အဲဒီလို ထင္ေယာင္ထင္မွားစိတ္ေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိန္လံုး အံလြဲေနမႈဟာ

စိတ္ကို နာနာက်ည္းက်ည္း ငံုခဲထားတယ္

ရုပ္တရားေတြ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈႀကီးတစ္ခုလံုးထဲမွာ

ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ဆိုတဲ႔ၿပက္လံုးဟာ အရယ္ရဆံုးပဲ

သစ္ရြက္ေတြတအားေႀကြတာပဲ ..... ဒီနွစ္က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာေနတယ္

စိတ္တစ္ခုလံုးမ်က္တြင္းေဟာက္ပက္နဲ႔

လူ႕ဘဝဆိုတာ အဆိပ္တစ္ခြက္အတြက္ စိတ္ကိုစိတ္ခ်င္းထပ္ၿပီး ရိုက္ခြဲေနရတဲ႔ သတ္ကြင္းတစ္ခု

အေမွာင္ထဲက ဓာတ္တိုင္အိုအိုဟာ အသိအမွတ္ၿပဳခံရဖို႔လား အလင္းဓာတ္ စိုဖိတ္ေစဖို႔လား

ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကိုစိတ္နဲ႔ထမ္းၿပီး အေမွာင္မ်ိဳခံလိုက္ရတဲ႔ သံသရာအကန္းႀကီးထဲကေန

တထိတ္ထိတ္ တြန္းေရႊ႕ေနရတယ္

ေလာင္မီးေတြ တညီးညီး ေတာ္လဲလာသလို ေငြေႀကး၊ အာဏာ၊ အတၱ၊ တစ္ဘဝစာလား တစ္နပ္စာလား

ေသြးပ်က္ေလာက္စရာအထိတ္တလန္႔မွန္သမွ် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုထဲကေန မူပိုင္ထုတ္လုပ္တယ္

မေရးၿဖစ္ေတာ႔ဘူး မေတြးၿဖစ္ေတာ႔ဘူး ကိုယ္႔စံႏူန္းနဲ႔ကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရႊ႕မရဘူး

ကာလအေရြ႕ႀကီးကို တိတိပပ မဆုပ္ကိုင္ၿဖစ္ရင္ေတာင္ သူလည္းခဏေလး ကိုယ္လည္းခဏေလး

အရူးခ်င္းအတူတူပါဆိုေန အဆန္ပိုေခ်ာင္ေႀကာင္း တေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ခ်ၿပလိုက္ နဖူးစည္းကပ္ၿပလိုက္

ဒါကိုပဲ ထိပ္ပုတ္လိုက္ ေခါင္းနင္းလိုက္ လိုင္စင္ရ လူသတ္သမားလို

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက တအား စိတၱဇဆန္တာပဲ

လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေနမရဘူး လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေသမရဘူး

တစ္ဆိတ္ရွိ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ကိုင္ေပါက္လိုက္ ဓာတ္ၿပဳလိုက္

လံုၿခံဳတယ္ မလံုၿခံဳဘူး

ပက္ပက္စက္စက္ဖြံ႕ထြားေနတာမ်ား လိႈက္စားစရာ ဘာအတြင္းသားမွ ရွိမေနေတာ႔ဘူး

စိုစိုစြတ္စြတ္ကေလး စီးဝင္လာတဲ႔သီခ်င္းကိုေတာင္ ေခ်ာက္ခ်ားမႈေတြနဲ႔ ဆြဲၿဖဲပစ္လိုက္ရတယ္

တစ္ေယာက္တည္း ..... အထီးက်န္တယ္

တစ္ေယာက္တည္း ..... ေခြ်းၿပန္တယ္

တစ္ေယာက္တည္း ..... စိတ္လိုလက္ရ သူစိမ္းဆန္တယ္

ၿဂိဳလ္သစ္ႀကီးတစ္ခုဆီကို အခ်စ္ေတြ သယ္ေဆာင္သြားခ်င္တယ္

အဆိပ္ေတြမိုးမႊန္ေနတာၿမင္မေကာင္းဘူး ကိုယ္႔အေႀကာင္းတရားနဲ႔ကိုယ္စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေနရတာကိုပဲ

တစ္ခ်ိန္လံုး မီးနီႀကည္႔ေမာင္းေနရ

ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္လြင္႔စင္ေနရတာကိုပဲ နားထင္ကို ေသနတ္နဲ႔ လာလာေထာက္ႀကတယ္

မွားတယ္ ..... မွားေနတယ္ ..... မွားခဲ႔တယ္ .....

အမွားအယြင္းဟာ ဘဝရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္ကိုပဲ ကားစင္တင္ပစ္လိုက္ရမယ္

တစ္ရွိန္ထိုးစိုက္ဝင္လာတဲ႔သတ္ကြင္းညွီနံ႕ေတြထဲကေန မလြတ္ေၿမာက္ႏိူင္ေသးဘူး

စိတ္ကိုလည္း လႊတ္ခ်မရ ဘဝကိုလည္းေဖ်ာက္ဖ်က္မရ

ၿပတင္းေပါက္ဆီလႊင္႔တင္ထားရတဲ႔ တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယမွာေတာင္ လြတ္လပ္ၿခင္းဟာ

ေလစိမ္းေတြနဲ႔ အၿငိၿငိအေထြးေထြး

အဝိဇၨာေလးတစိုစိုနဲ႔ လူ႕အၿဖစ္ကို ေမွာက္မွားခဲ႔ရၿပီးမွေတာ႔ တံတားတစ္စင္းလို စိတ္အကြဲႀကီးနဲ႔ ငါ

ဖာဖာေထးေထး ခ်မ္းေၿမ႕ပစ္လိုက္ပါတယ္

ကိုယ္႔သံသရာနဲ႔ကိုယ္ ခေနာ္ခနဲ႔ေလွ်ာက္ေနရတဲ႔အထဲ ယူဂႏၶာက IDI AMIN လိုအႀကည္႔ေတြနဲ႔

စားခြက္ ဝင္... ဝင္... လုေနတာ သိပ္ရယ္ရတာပဲ

check it out ..... check it out ..... check it out .....

အေရးေပၚသတင္းထုတ္ၿပန္ခ်က္ အမွန္တရားကိုယ္တိုင္ ဆြဲႀကိဳးခ်သြားၿခင္း

ေသနတ္သံေတြေအာက္က ေသြးဆံုးေနတဲ႔ ဝံ႔စားမႈလို ကိုယ္႔မွာလည္းေဖာင္ပ်က္ရင္းေရငတ္လို႔

မင္းမွာလည္းအေသြးအသားေတြခ်ေရာင္းလို႔

ၿမဴခိုးေတြကို ငံုထားတဲ႔ေဆာင္းတစ္ခုလို အႀကည္႔တစ္ဝက္စာေလာက္ေတာင္ ေအးခ်မ္းခြင္႔မရေသးဘူး

" ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ ေထြးထုတ္လိုက္တဲ႔ Shut the fuck up ကို ၿပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ပါ "

တစၿပင္ထဲစြန္႔ပစ္ခံလိုက္ရတဲ႔ ေခါစာအသိုးေလာက္ေတာင္ အႏုပညာေသပန္း မဖူးငံုေသးလို႔

ေၿမေဆြးအိုအိုႀကီးထဲကဓားတစ္စင္းလို ကိုယ္႕ထက္ရွမႈကို ကိုယ္မ်ိဳသိပ္ရင္း မႈန္ရီေဖ်ာ႔ရွပစ္လိုက္ပါ႔မယ္

ဘာကိုမွမယံုႀကည္ရတာကို ယံုႀကည္ေနရတဲ႔ အခင္းအက်င္းမွာ

ေသၿခင္းတရားကိုပဲ ေမာ႔ေသာက္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္။






ညီလင္းႏိူင္



8 comments:

ကိုညီလင္းေရ အေရးအသားေတြက စစခ်င္းကေနဆုံထိေအာင္
ေကာင္းလွတယ္
တခါတေလကုိယ္တုိင္လဲ ေသျခင္းတရားကုိေမာ႔ေသာက္လုိက္ခ်င္ပါတယ္။

 

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက တအား စိတၱဇဆန္တာပဲ
လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေနမရဘူး လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေသမရဘူး
တစ္ဆိတ္ရွိ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ကိုင္ေပါက္လိုက္ ဓာတ္ၿပဳလိုက္
လံုၿခံဳတယ္ မလံုၿခံဳဘူး....

ထိမိလွတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို အားရပါးရခံစားသြားပါေၾကာင္းးးးးးးးးးးး
အခုထိေတာ႔ အကိုညီလင္းကဗ်ာေတြ မၾကိဳက္တာ
တစ္ပုဒ္မွကို မေတြ႔ေသးဘူးးးးးးး
ပါရမီေကာင္းလြန္းတယ္ ထင္ပါ႔..
အားက်မိပါတယ္ အကိုေရ...:)))
ခင္လ်က္ မုိးနတ္

 

ေဒၚသီရီခင္ထူးကစျပီး ၅ ပုဒ္လုံးကုိ ဘာလုပ္ပစ္ရင္ေကာင္းမလဲလုိ႔စဥ္းစားေနတာ . . :D
(suicide လုပ္ပစ္လုိက္ရင္ေကာင္းမလားး ၃၉)

ခင္တဲ႔
မိျငိဏ္းခက္

 

တကယ္ကုိ ဆုိ႔ဆုိ႔နင့္နင့္ ထိထိရွရွျဖစ္ရတဲ့ကဗ်ာ

 

တကယ္ပဲ
တစ္ေယာက္တည္း ..... အထီးက်န္တယ္
တကယ္ပဲ
တစ္ေယာက္တည္း ..... ေခြ်းၿပန္တယ္
တကယ္ပဲ
တစ္ေယာက္တည္း ..... စိတ္လိုလက္ရ သူစိမ္းဆန္တယ္
အစ္ကုိ႕ဆီမွာ ကဗ်ာေရးနည္းသင္ရမယ္
ေသၿခင္းတရားကို ေမာ့ေသာက္မလို႕ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ဖ်ားေနလို႕ လည္ေခ်ာင္းနာေနတယ္အစ္ကို။

 

အဆံုးထိ ထိထိရွရွ ဆြဲေခၚသြားတဲ့ကဗ်ာ ....

"ရုပ္တရားေတြ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈႀကီးတစ္ခုလံုးထဲမွာ

ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ဆိုတဲ႔ၿပက္လံုးဟာ အရယ္ရဆံုးပဲ...."

 

“ရုပ္တရားေတြ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈႀကီးတစ္ခုလံုးထဲမွာ

ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ဆိုတဲ႔ၿပက္လံုးဟာ အရယ္ရဆံုးပဲ” ... ဟုတ္ပအစ္ကိုေရ ... တစ္ကယ့္ကိုဟာသအဆန္ဆံုး ျပက္လံုးပါပဲ ... :)

 

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက တအား စိတၱဇဆန္တာပဲ

လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေနမရဘူး လြတ္လြတ္ကင္းကင္းေသမရဘူး

တစ္ဆိတ္ရွိ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ကိုင္ေပါက္လိုက္ ဓာတ္ၿပဳလိုက္

လံုၿခံဳတယ္ မလံုၿခံဳဘူး

~~~~~~
တစ္ေယာက္တည္း ..... အထီးက်န္တယ္

တစ္ေယာက္တည္း ..... ေခြ်းၿပန္တယ္

တစ္ေယာက္တည္း ..... စိတ္လိုလက္ရ သူစိမ္းဆန္တယ္

*အဲဒီစာသားေလးေတြျကိဳက္တယ္*

 

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...