ႀကိဳးစင္

ဒါဟာ စံပယ္ေတြအဆိပ္သင္႔ခဲ႔ရတဲ႔ကမၻာ 

ေမတၱာတရားဟာ 

အသက္ထက္ပိုၿပီးတန္ဖိုးႀကီးတယ္ ။ 

ရာဇဝင္ေတြ အထပ္ထပ္ စီးဆင္း 

ေလာကရဲ႕ အမွန္တရားဆိုတာ 

ဘဝေတြကို နာနာဆြတ္ခူးတယ္ ။ 

ကိုယ္႔အေလာင္းကိုယ္ထမ္းရင္း  

စိတ္လိုလက္ရဆန္တက္ခဲ႔ 

နွစ္ ၄၀ နီးပါးပါပဲ အေမ ။ 

အိုစာမင္းစာ အနုပညာကေလးနဲ႔ 

စိတ္ေတြကို ၿဖန္႔ခင္းၿပရတာလည္းအေမာ 

တိုးလွ်ိဳေပါက္စီးက်ေနတဲ႔ ေလာကဓံကေတာ႔ 

ဒီရင္အုပ္က်ဥ္းေလးထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕တယ္ ။ 

လြမ္းလိုက္ရတာ အေဖရယ္ 

နံရိုးေဟာက္ပက္ႀကီးနဲ႔ 

ဘဝၿခားခဲ႔ရတဲ႔အထိ 

အေမ႔ရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းေတြ မရခဲ႔ဘူးတဲ႔လား 

က်ေနာ္ကေတာ႔ ေညွာ္နံ႔သင္းေနတဲ႔ 

အေဖ႔ရဲ႕ လက္ဖ်ံရိုးေတြကို ခ်စ္ပါတယ္ ။ 

သတိရစိတ္ေတြက ဘဝကိုတူးဆြတယ္ 

အဲဒီသတိရစိတ္ေတြေလ 

တိမ္လိုအဖတ္လိုက္ႀကီး လြင္႔ေမ်ာေနတဲ႔ 

သတိရစိတ္ေတြေပါ႔ 

ထဲထဲဝင္ဝင္ကို သတိရမိပါရဲ႕ 

အေဖ႔ရင္ခြင္ထဲကေန 

ႀကယ္ေတြကိုေရတြက္ခဲ႔ရတဲ႔ 

ညေတြကို သတိရမိပါရဲ႕ ။ 

ေန႔ေန႔ညည ေမြ႕ေလ်ာ္ယဥ္ပါးေနရက္နဲ႕ 

ဒီဝဋ္ဆင္းရဲက အခုထိကိုမရင္းနွီးေသး 

အစိမ္းသက္သက္ႀကီး 

ရင္ခြဲခံေနရမွေတာ႔ 

က်ေနာ္ အိမ္ပဲၿပန္ပါေတာ႔မယ္ ။ 

ပုဝါၿဖဴေလးတစ္စလို လြင္႔ေမ်ာရင္း 

ေလာကရဲ႕ ဥေပကၡာေတြကို နုတ္ဆက္ရင္း 

သစၥာပန္းေတြကို ၿမတ္နိုးလြမ္းဆြတ္ရင္း 

ဝမ္းနည္းအထီးက်န္ခဲ႔ရတဲ႔ 

ေဟာဒီဘဝက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကေန 

တစ္သက္လံုးထမ္းပိုးခဲ႔ရတဲ႔ 

ေဟာဒီအေလာင္းေကာင္ႀကီးကို 

ေလာကရဲ႕ 

ႀကိဳးစင္ထဲ 

ကိုယ္တိုင္ ထည္႕ပစ္လိုက္ပါေတာ႔မယ္ ။ 

ညီလင္းႏိူင္