တေစၦလက္နဲ႔ ထြင္းတဲ႔ ေက်ာက္စာ

ေခြးစားခြက္ႏိူက္မိတဲ႔ ဆာေလာင္မႈလို သားရိုင္းအစြယ္မွာ အတၱဟာ သားေရတမ်ားမ်ား 

ရင္ကြဲနာလူ႕ရြာထဲ ေနထမ္းမီးထမ္းဘဝေတြ နက္နက္စူးစူး က်စ္ေတာက္တယ္

စာအုပ္ထဲမွာ ေက်ာသားရင္သား မခြဲၿခားဘူး

စာအုပ္ထဲမွာ လူၿဖဴလူမည္း မခြဲၿခားဘူး

စာအုပ္ထဲမွာ ဥပေဒအထက္ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး

သုသာန္ရဲ႕ သားေကာင္ခ်င္းအတူတူ အေလာင္းလွေအာင္ အေခါင္းမွာ စိန္ကြပ္ႀက

ေလာင္မီးက်အစာအိမ္မွာေတာ႔ ကိုယ္က်င္႔တရားဟာ ဓားစာခံပဲ

အေသမခက္ေပမယ္႔ အေနခက္ေနတဲ႔ လူ႕ရြာ

အိပ္ စား ကာမမွာေတာင္ အမွားမွားအယြင္းယြင္း ဝက္သိုးက တမူးသာတယ္

အၿမံဳမနဲ႔ရတဲ႔သားလို အခန္းစဥ္တိုင္းဟာ သံသယအၿပည္႕

ၿဗဟၼာၿပည္ရဲ႕ မ်က္ႀကည္လႊာထဲ ေရပြက္ပမာလူ႕ဘံုမွာ ဝဋ္ဆင္းရဲခရီးမ်ား ရွည္လ်ားပါဘိ

ကမၻာဦးမီးေတာင္က မႈတ္ထုတ္ခံလိုက္ရသလို တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ႔ နာက်င္မႈဟာ

စႀကာဝဠာ နံရံမ်ားဆီ လင္းလင္းေဝေဝ စိုက္ဝင္ခဲ႔

ပြဲၿပီးမီးေသ နိယာမမွာ ပြဲႀကည္႕ခြင္႔မရွိသူမ်ား အိပ္မက္မွာ ဆက္လက္ တပ္ဆင္ စာတန္းထိုးပါ

ကမၻာဦးဘာသာစကားနဲ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထုဆစ္ ရင္ဘတ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳးညွိၿပီး

မၿမင္ရတဲ႔ ဧည္႔သည္ကို သံၿပိဳင္ဖိတ္ေခၚႀကပါစို႔

ကဲ

ကံဇာတ္ဆရာႀကီးေရ

နင္းၿပားဘဝေတြအလယ္ လူႀကီးလူေကာင္းဘြဲ႕ ဆြတ္ခူးလွည္႕ပါ ။ 

ညီလင္းႏိူင္