ဒုကၡအမွတ္ ၃၈

ဒုကၡအမွတ္ ၃၈ ၿပည္႕ေၿမာက္ၿခင္းမွာ 

ေကာင္းကင္ရင္အုပ္ေလးထဲကေန 

စိတ္ဝတ္မံႈသင္းထံုလူးရင္း 

အိပ္မက္ေတြ ေရာင္ကိုင္းခဲ႔ဖူးတယ္ ။

အိုႀကီးအိုမ အေဖ႔ရဲ႕လက္ဖ်ံရိုးေလးကို 

တတိတိဝါးမ်ိဳရင္း 

နွင္းဝတ္ရံုခ်ိဳၿမၿမနဲ႔ 

လြင္ၿပင္ေတြ စိမ္းၿမခဲ႔ဖူးတယ္ ။

ေႏြတစ္စင္းရဲ႕ ဝဋ္နာအဆိပ္နဲ႔ 

ပ်ားရည္လူးတဲ႔ မိသားစုေလး 

ခ်ဳပ္ေႀကာင္းေတြ ကြဲအက္လို႔ 

တစ္ဘဝစာ စိတ္အနာရခဲ႔ဖူးတယ္ ။

တခုတ္တရပြင္႔သီခဲ႔ရတဲ႔ 

အမိအဖမီးတစ္စနဲ႔ 

ေလာကဓံဦး ေဆာင္းစိုစိုထဲ 

တစ္ဘဝလံုး ေႏြးေထြးခဲ႔ဖူးတယ္ ။

ေသအံ႕မူးမူး ရိုးတံက်ဲညေနခင္းေတြထဲ 

မႈန္ရီေအးစက္တဲ႔ ထမင္းဝိုင္းေလး 

အေမ႔ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႔လူးရင္း 

အေဖ႔ကို တမ္းတခဲ႔ဖူးတယ္ ။

ၿမင္႔မိုရ္ဦးေပ်ာက္ဆံုးၿခင္း အထိမ္းအမွတ္ 

စိတ္ဝိဥာဥ္ ဗ်ာပါဒထဲ 

သိမ္ငယ္ၿခင္းညေနညိဳေတြနဲ႔ 

အိပ္မက္ေတြ ထက္ပိုင္းက်ိဳးခဲ႔ဖူးတယ္ ။

တစၿပင္ မနက္ခင္းေတြထဲ 

ဆည္းဆာအိုထမ္းပိုးရင္း 

မလႊပြင္႔ေကာက္ေနတဲ႔ 

ကေလးတစ္ေယာက္ မ်က္ဝန္းထဲ 

ေလာကဓံေတြ စိုက္ဝင္ခဲ႔ဖူးတယ္ ။

သိမ္ငယ္ၿခင္း ဖားလ်ားနဲ႔ 

လဲ႔ေတာက္စို ကႏၱာအိုထဲ 

အမာရြတ္ေတြနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ႕ဖူးတယ္ ။

မံႈရီေဝ႔သီၿခင္း ေကာင္းကင္မွာ 

ႀကယ္တစ္စင္း ခုန္ဆင္း 

ေဆြးလ်စြာ ရြတ္ဆို 

ငါ႔ရင္အို ေဆြးေၿခာက္ေၿခာက္ထဲ 

ကြယ္လြန္ေစာတာ ၿမန္လွခ်ည္ရဲ႕ကြယ္ ။

ထမင္းရည္ေသာက္မွ ဘဝမဟုတ္ပါဘူးကြဲ႕ 

ကမၻာေက်ာ္ ေဂ်ဒိုးနတ္ကိုက္ရင္း 

ဘက္ဆဲလ္လား စကားတစ္ခြန္းထဲ 

ဆန္မရွိတဲ႔ ဘဝေတြက 

တုန္ရီေဖ်ာ႔လ်တဲ႔ နူတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ေငးေနေလရဲ႕ ။

နက္ေမွာင္သစ္က်ဳတ္ ညအိုအိုေတြ 

အလ်ားအနံမရွိတဲ႔ ေလာကဓံေတြ 

ေဝသီဖူးေရာင္ ဒဏ္ရာတြင္းဝမွာ 

ေလာကကို နူတ္ဆက္ 

ဒီအိပ္မက္ အခါခါမက္ခဲ႔ဖူးပါရဲ႕ ။

အမွားခ်ပ္ဝတ္တစ္စံုနဲ႔ ေလာကကိုစီးခ်င္းထိုး 

ႀကယ္ေငြ႔ေတြ အုပ္မိုးတဲ႔အထိ 

ညတစ္ခင္းလံုး ဖူးဖူးေရာင္ေနၿပီ 

အရုဏ္ဦးက ဖူးမလာေသး ။

ခြင္႔လႊတ္ခဲ႔ဖူးပါရဲ႕ 

ခြင္႔လႊတ္ေနပါဦးမယ္ 

ေနဝင္ခ်ိန္ၿပန္လမ္းမဲ႔ ဘဝတို႔ေရ 

ေလာကဓမၼ သခၤ ါရထဲမွာ 

သခၤန္းစာ အမွတ္ ဘဝ ၃၈ 

ခ်ဳပ္ညရီ နက္စိုစိုေတြ 

ငါလည္းရခဲ႔ဖူးတာပဲ ။

တစ္ဘဝလံုး ခြ်တ္ေခ်ာ္ၿခင္းေခါင္းစဥ္ပါ 

ကိုယ္႔အေလာင္းကိုယ္ထမ္းရင္း 

ႀကိဳးၿပတ္တဲ႔ တေယာလို 

ေဆြးေၿမ႕ၿခင္းမွာေတာင္ အသားမက်ခဲ႔ေသးဘူး ။

ရင္႔အိုလာတဲ႔ အရိုးတစ္စံုနဲ႔အတူ 

ဘူတာအမွတ္ ၃၈ တိုင္တိုင္ 

သူရဲေကာင္းေတြကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

သူစိမ္းေတြကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

ရန္သူမိတ္ေဆြ ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

ေလာကဓံကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

ကဗ်ာေတြကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

ဝဋ္နာကံနာကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ 

ဘဝကို ဦးညႊတ္ခဲ႔ရ ။

ၿဖစ္မယ္ပ်က္မယ္ သူေတာ္စင္ေတြ 

သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ 

သူရဲေကာင္း နွလံုးအိမ္ေတြ 

အမွန္တရားအတြက္ စီးခ်င္းထိုး 

ေလာကကို ပန္းပ်ိဳးနိုင္ပါေစ ။

စိုးရြံ႕ဗ်ာပါ လြင္ၿပင္ထက္မွာ 

ဝီရနကၡတ္ ရႊန္းစိုထက္ရွ 

သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ေသြး 

ေစြးေစြးနီ ဖ်န္းပက္လို႔ 

ေသြ႕ေၿခာက္ၿခင္း ဘဝေတြ 

ထာဝရ ၿငိမ္းေအးနိုင္ပါေစ ။

တစ္ေန႔တစ္လံ သုႆန္ဘယ္ေၿပး 

တစ္ေႏြလံုး ခုတ္ေမာင္းခဲ႔သမွ် 

ဘဝဘူတာ ၃၈မွာ 

ရင္ဝထဲ စိုက္ဝင္ခဲ႔သမွ် ၿမားေတြ 

နက္စိုထက္ရွ 

ေဝ႔သီထေစ 

ေလာကေပးသမွ်ကို ခံယူ 

ကြ်န္ေတာ္ဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခဲ႔ဖူးပါၿပီ ။ 

ညီလင္းႏိူင္