ဘဝရဲ႕ မီးစာ

က်ေနာ္ဟာ 

ရြက္ေႀကြေလးတစ္စပါေမေမ 

ေမေမ႔ရဲ႕ 

ေကာင္းကင္ရင္အုပ္ေလးထဲကေန 

အိပ္မက္ေတြကိုဆြတ္ခူးဖို႔ 

စိတ္ရြက္ေလွ တိမ္ေတြထဲ 

ႀကယ္ေတြနဲ႔ စီးခ်င္းထိုးခဲ႔သူေပါ႔ ။ 

ေဟာဒီကမၻာေၿမႀကီးထဲ 

ဒုကၡသစၥာဝတ္ရံုေလး တဖားဖားနဲ႔ 

ၿမစ္ေကာေလးအတိုင္း 

အစုန္အဆန္ပြင္႔အန္ခဲ႔ခ်င္သူပါ ။ 

က်ေနာ္႔လြင္ၿပင္က 

ခ်ဳပ္ရာမ်ားလြန္းပါတယ္ေမေမရယ္ 

ဝပ္က်င္းေလးထဲကေန 

စိတ္ကူးေတြထုတ္လွန္းလိုက္တိုင္း 

ပင္လယ္ႀကီးတစ္ခုလံုးထဲကြ်ံက်ခဲ႔ ။ 

အဝိဇၨာေလးတစိုစိုနဲ႔ 

နွင္းဆီခင္းေတြ ရင္ထဲပ်ိဳးလို႔ 

အိပ္မက္ေတြလည္း အခါခါက်ိဳးခဲ႔ၿပီ ။ 

အပ်ိဳစင္ မနက္ခင္းေလးအတိုင္း 

ေမြ႕ေလ်ာ္ယဥ္ပါးေနတဲ႔ ဝမ္းနည္းမႈဟာ 

ဦးဦးဖ်ားဖ်ား က်ေနာ္႔ကိုေၿခြခ်တယ္ ။ 

ေမေမ႔ရဲ႕ 

ေၿမပံုမို႔မို႔ေလးဆီကအၿပန္ 

ထံုးၿဖဴေစတီဦး ေၿခေတာ္ရင္းမွာ 

ဝဋ္ေႀကြးေတြ အန္ခ်ရင္း 

အနာဂတ္ေတြ ေခါက္သိမ္းပစ္ခဲ႔ရ ။ 

ဒီလိုနဲ႔ 

သည္းသည္းလႈပ္ တံလွ်ပ္ေတြေအာက္မွာ 

စိတ္ေတြကို လႊတ္ေက်ာင္းရင္း 

လက္လက္စိုေနတဲ႔ 

အထီးက်န္မီးအိမ္ေလးထဲ 

မက္မက္စက္စက္ ေလာင္ကြ်မ္းခဲ႔ရေပါ႔ ။

ညီလင္းႏိူင္